Heftige uitbarstingen van een hooggevoelig kind

Je haalt je kind van school op of van de opvang. Een super dagje gehad en heeft lekker gespeeld.
Je haalt je kind vrolijk op en in de auto volgt er gelijk een emotionele uitbarsting.
Huilen, jammeren of een driftbui. Het is een bekend fenomeen bij ons gezin. 
Het is een emotionele ontlading van de dag.
Als ouder zijnde zul je merken dat deze uitbarstingen jou ook veel energie kunnen kosten.
Wat is de oorzaak van deze reactie van je kind? Hoe kan je je kind hierin ondersteunen en hoe kan je jezelf hierin als ouder overeind houden? 

Hooggevoelige kinderen staan heel erg open en hebben eigenlijk niet echt een filter.
Dat betekent dat ze veel meer informatie en prikkels binnen krijgen  dan een persoon die niet hooggevoelig is.
Overprikkeling is daarin dan ook een grote uitdaging bij hooggevoelige kinderen.
Zeker ook omdat in veel situaties je de prikkels niet altijd direct kunt verminderen.
Als je zelf als ouder hooggevoelig bent dan weet je precies hoe dat voelt. Als je zelf niet hooggevoelig bent dan kan dat lastig zijn om te begrijpen, 
omdat je dat zelf zo niet ervaart. 
Daarom is het soms fijn als iemand de vertaalslag hierin voor jou kan maken in hoe mijn hooggevoelige kind zich voelt en wat er in hem/haar omgaat en waarom  hij/zij dit gedrag vertoont. 

Na een punt van overprikkeling kan het lastig zijn om weer naar de ontspanning terug te keren.
Dat heeft echt tijd nodig. Waar je zelf misschien snel ontprikkeld bent, duurt dat bij je hooggevoelige een stuk langer. 
Krijgt je hooggevoelige kind die tijd om te ontprikkelen of staan jullie altijd aan? 

Het is goed om hierin naar de basis te kijken.
Op welke prikkels heb ik als ouder invloed op en op welke niet? Krijgt mijn kind ergens ontprikkeltijd op de dag? 
Hoe lang is de dag van mijn kind? Is dit ok of wordt mijn kind hierin overvraagd?

Als de overprikkeling minder wordt en er meer rust en herstel is, dan zal je als ouders zien dat de hoeveelheid
emotionele uitbarstingen ook minder gaan worden. Het betekent niet dat het er nooit meer is, want ontlading hoort er gewoon bij,
maar de hoeveelheid uitbarstingen kunnen wel minder worden. 
Daarnaast is goed en voldoende slapen essentieel voor de stemming. 
Onze zoon kan  ook echt hangry worden! dus op tijd eten en drinken is hier heel belangrijk. En als hij erg moe is dan wordt het ook een stuk erger. 
En eerlijk is eerlijk ook ik verlies weleens mijn geduld en dit mag er ook zijn. Het is intens als ouder om hiermee om te gaan! 

En de driftbui in de auto? Die neem ik voor lief. Ik weet dat hij ergens moet ontladen van de dag en het uit zijn systeem moet.
En thuis gaan we lekker in de chillmodus. 

Daarnaast besef ik mij inmiddels heel goed dat ik ook goed voor mezelf moet zorgen en me-time nodig heb, zodat ik er rustiger mee om kan gaan.
Als ik zelf overprikkeld, overvraagd, of heel moe ben dan trek ik het ook heel slecht. Ik probeer steeds meer mijn rust en herstelmomenten te pakken waar dat kan.
Pakken wat je pakken kan hierin. En soms gaat het ook niet en dat is ook ok. 

Zelfzorg is iets wat ik vaak vergeet, want als hsp'er denk je vaak eerst aan anderen dan aan jezelf.
Maar om overeind te blijven moet je dit jezelf gunnen.